Auteur: Jacqueline

Categorieën
Geen categorie

Zorgeloos onaf

“You’re never going to get it all together” (Pema Chödrön)

Een mooie doorsnijdende zin vind ik. De woorden van Pema Chödrön helpen me los te laten, waar ik probeer mijn leven voor elkaar te krijgen. Dingen regelen, projecten afronden, lijstjes afvinken. Lekker. Extra lekker zo vlak voor de vakantieperiode. Alles op orde hebben, overzicht. Geen losse eindjes, geen rafels.

Het geeft houvast. Of ogenschijnlijk, want het leven is voortdurend in verandering. Overzicht hebben is fijn en behulpzaam, maar het is niet de bron van geluk. Een geluk dat onafhankelijk is van omstandigheden, en zich toont als ik mijn vrije aard herinner en niets vastzet.

Steeds weer als ik de zin van Pema Chödrön lees, herinner ik me dat het me niet gaat lukken om mijn leven ‘voorgoed voor elkaar te krijgen’. Het is helemaal niet waar mijn leven over gaat. Waar gaat het mij dan werkelijk om?

Houvastloosheid Zijnsorientatie

Mijn leven gaat over mijn vrije aard belichamen. Over aanwezig zijn. Ik kan ontspannen in hoe het is, ook als het zeer doet, als ik bang ben of kwaad. Thuis zijn is precies zijn waar ik ben en dat loslaten in de openheid van mijn geest, in de openheid van Zijn.

Het vraagt verlies nemen. Erkennen dat het me niet gaat lukken. De hoop opgeven dat het anders wordt, dat ik een overwinning behaal op mijn verleden. Het is niet hetzelfde als geen idealen hebben, niets willen of passief zijn, het gaat over loslaten van mijn zoeken naar vervulling en houvast. Alsof ik het van iets buiten mij moet hebben.

Het gaat over onaf durven zijn. Toestaan van pijn, teleurstelling, eenzaamheid. Pas als ik erken dat ik pijn ervaar, moe ben, het niet meer weet, als ik hier niet bij weggaan en aanwezig ben bij hoe het is, leer ik hiermee op mijn gemak te zijn en neem ik openheid als startpunt.

Dan blijkt openheid niet bedreigend te zijn, maar hoe het is. Thuis. Een geluk komt tevoorschijn, dat onafhankelijk is van omstandigheden. Mijn hart is open. Soms met een droeve tedere rand: er is pijn, er is lijden, we hebben menselijke beperkingen; en tegelijk is het niet vast. Zo leer ik ongekunsteld aanwezig zijn, in verbinding met wat er in en om mij heen verschijnt.

Zijnsoriëntatie biedt een visie en toegankelijke vormen om onze vrije liefdevolle aard te herkennen, en te leren hoe we hieraan kunnen wennen en dit kunnen leven in alledag. Meditatie en gezonde zelfliefde zijn een belangrijk onderdeel op dit pad. Wil je meer weten? Ik nodig je van harte uit voor een kennismakingsgesprek, meedoen aan een van de cursussen,de jaartraining of retraite.

Categorieën
Blog

De kunst van gelukkig zijn

De kunst van gelukkig zijn  (Hans Knibbe; uit: ‘Zie, je bent al vrij!’)

Er is geluk dat voortkomt uit fijne gebeurtenissen en ervaringen: een ontmoeting, een grote liefde, de zon die schijnt, een nieuwe baan, vakantie, doen waar je van houdt. 

Dit geluk is weldadig; en geeft een evenwicht aan verlies en tragische gebeurtenissen, die onlosmakelijk verbonden zijn met het leven. 

Er is ook een inherent geluk in ons, dat onafhankelijk is van omstandigheden en niet hetzelfde is als zonder pijn en zorgen zijn. Zijn waar je bent, blijkt geluk te zijn.

Dat is wonderbaarlijk. Het is eenvoudig, en tegelijk vaak niet gemakkelijk om precies te zijn waar je bent. Onze psyche is ‘op weg’, gericht op overleven. Vaak zijn we met onze aandacht in onze gedachten en emoties. Er is een zorgelijke of ongeruste ondertoon en we willen onszelf, de ander of de situatie anders hebben.

Een belangrijke beoefening is om dit te herkennen. Stop te zeggen en je ‘op weg zijn’, steeds opnieuw, los te laten.  Loslaten is niet wegdoen. Je laat je gedachten en emoties ‘aan zichzelf’. Je volgt ze niet, en gaat met je aandacht naar een door jou gekozen onderwerp, bijvoorbeeld je ademhaling of je lichaamssensaties.

Hierdoor ga je aan het roer staan. Er ontstaat ruimte, je ervaart grond, en je ziet dat de werkelijkheid open is, steeds weer nieuw. Vaak wordt een rust voelbaar, een diepe stilte. In al het veranderlijke, is er ook iets in jou dat onbewogen is. Niet aangedaan, niet aangetast door wat dan ook. Als je hierin rust, ben je thuis, ervaar je een geluk dat niet afhankelijk is van goede omstandigheden.

Meditatie is inspirerend en ondersteunend in het leren zien dat je al vrij bent. Je leert verwelkomen wat er in je leeft, te landen in jouw hart en nabij en op je gemak te leren zijn met alles.

Wil je dit beoefenen? Deze zomer geven mijn collega en ik een zomerretraite. Na de zomer starten een meditatiecursus en een training ‘Eren van familierelaties’. Ook kun je deelnemen aan padbegeleiding en geef ik een open middag. Je bent van harte welkom!

Categorieën
Blog

Stilstaan

Het is januari, een nieuw jaar is begonnen. Ik houd van deze periode, die me uitnodigt om te vertragen. De bomen zijn kaal, het landschap om me heen oogt verlaten. Het is alsof de natuur even stilligt, en een spiegel voor me is, die me herinnert om stil te staan. Te landen, te ontspannen in mijn open aard, en hierin ook mijn verwonde delen thuis te laten komen.

Lege ruimte die uitnodigt om te bezinnen. Waar sta ik? Waar gaat het mij om? Laat ik dat uitgangspunt van mijn leven zijn?

Stilstaan
Stilstaan. We doen het niet zo vaak, meestal zijn we op weg. Ons leven is vol en er is veel dat onze aandacht vraagt. Ons werk, geliefden en vrienden, familie, hobby’s, het nieuws in de wereld, social media. Als we willen, of als we niet opletten, zijn we iedere seconde bezig. We nemen geen tijd om uit te ademen en te ervaren hoe het is om hier te zijn. De kans is groot dat we ons leven niet vormgeven vanuit contact met wie we zijn en met onze waarden, maar vanuit overleving.

We lijden niet aan hoe het is, maar aan ons verzet tegen hoe het is
Stilstaan kan ongemakkelijk zijn. Gevoelens en gedachten waar we normaal gesproken van weg gaan, komen meer in beeld. We kunnen bang zijn voor onze gevoelens, vanuit een misvatting dat we gevoelens zoals pijn, woede, angst, maar ook liefde of verlangens, niet aankunnen. Als kind hebben we dit in sommige situaties zo ervaren. Nu we volwassen zijn, kunnen we leren omgaan met pijn en beperkingen. Het blijkt dat we niet lijden aan hoe het is, maar aan het weggaan hierbij. We lijden aan ons verzet tegen hoe het is. We zijn niet thuis. En doordat we onszelf beschermen, onthouden we onszelf ook van het voluit ervaren van levendigheid, zin en liefde.

Oneindige houvastloze ruimte
Wanneer we stil durven staan, en precies zijn waar en wie we zijn, landen we in open ruimte. Die in beginsel kaal en leeg kan voelen, maar er is ook rust en stilte. Een vrede in en met hoe het is. Onze optrekkingen, spanningen en smart kunnen ontspannen, terwijl we rusten op eigen grond. Wanneer je op deze plek durft te blijven, ontdek je de rijkdom van wie je bent. Pijnlijke plekken blijken gekwetste liefde te zijn. Die we vanuit onze psyche vastzetten, maar die niet vast zijn. Niets is immers vast. Wanneer je thuis leert blijven, leert vertrouwen in jouw aard, kan dat wat in jou leeft, zich ontvouwen tot jouw hart en helderheid.

In een YouTube video zegt Hans Knibbe hierover:

Onze aard, de open werkelijkheid, is onbeschreven, steeds weer nieuw. Het is een plek van niet weten, onbeschreven zijn. Deze stilte is niet hetzelfde als of afhankelijk van letterlijk stil staan: stilte is een inherent aspect van ons bewustzijn. Stil staan en ruimte creëren kunnen wel ondersteunend, en vaak ook nodig zijn, om de openheid van onze geest te herkennen.

Meedoen met beoefening?
Op woensdag  24 januari start in Nijmegen de cursus Gezonde Zelfliefde. Je bent van harte welkom. Kijk voor meer informatie onder mijn aanbod. Je kunt mij mailen of bellen als je vragen hebt, je wilt aanmelden of een vrijblijvend kennismakingsgesprek wilt.

Verder lezen:
* Knibbe H, De volmaakte staat, Stichting Zijnsoriëntatie, 2007
* Loomans P, Ik heb de tijd, uitgeverij AnkhHermes, 2013
* Hermsen J, Stil de tijd, Arbeiderspers, 2011
* Voigt J, Het ritme van de seizoenen, Ef & Ef Media, 2008
* Korte de J, Uit stilte wordt alles geboren, Cirkel 37, Stichting Zijnsoriëntatie, 2010

Categorieën
Geen categorie

Alles volbracht

Het is nazomer, de dagen zijn nog lang en de avondzon warm. Ik hou van het septemberlicht en geniet na van een periode met veel vrije tijd. Met een verlangen om de toon van zorgeloos gemak te laten voortduren.

De rijkdom van onze vrije houvastloze aard is altijd aanwezig en onafhankelijk van omstandigheden. Hoe kun je dit daadwerkelijk herkennen en grondtoon van je leven laten zijn?

Afgelopen jaar schreef ik voor tijdschrift ZIJN een artikel over te hard werken, en de beoefening om mijn vrije aard, het besef van compleetheid en basale goedheid, ook te herkennen in het leven en werk van alledag. In mijn artikel Alles volbracht  belicht ik mijn beoefening rond te hard werken.